Na de val van Antwerpen in 1585 vergaderden de achtergebleven Protestanten in het geheim bij de mensen thuis.
In 1652 is er weer sprake van een gemeente met een predikant en kerkdiensten.
Van toen af aan wordt de Protestantse gemeente als "Brabantschen Olyfberg" aangeduid. Als erfgenamen van de Hervorming en staande in een Protestantse traditie van de Verenigde Protestantse Kerk in Belgie, pogen zij vandaag in een open en oecumenische geest "kerk in de stad" te zijn :
aanwezig, wakend, biddend en vierend.
